Zastosowanie w terapii i skuteczność leczenia

Zastosowanie i skuteczność
Skuteczność metody określa się na podstawie formalnych badań naukowych wykonywanych dla każdej choroby, które spełniają szereg surowych norm. W praktyce terapeutycznej jednak pacjenci mają szereg różnych problemów ponadto stosują różne próby ich rozwiązań, zatem skuteczność w realnym leczeniu może nieco odbiegać (w górę lub w dół) od publikacji naukowych.

Kryteria ocen
Zastosowanie psychofizjologii oraz metody terapii było szeregiem wielu badań. Wiodące stowarzyszenia (AAPB i ISNR) zrzeszające terapeutów i trenerów Biofeedback oraz naukowców opracowały czteropunktową skalę oceny skuteczności. Jest to rozwiązanie bardzo podobne do innych systemów ratingowych opracowanych przez takie organizacja jak APA (Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne). Skala zawiera oceny od 1 do 4 (1 nie potwierdzono naukowo, 2 prawdopodobnie skuteczna, 3 skuteczna, 4 wysoka skuteczność potwierdzona empirycznie).

Obszary zastosowań
W swoim gabinecie Biofeedback i Neurofeedback stosujemy głównie jako metodę wspomagającą psychoterapię oraz niekiedy jako wiodącą metodę leczenia. Zajmujemy się terapią dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych doświadczających głównie następujących trudności (gwiazdki w nawiasach odnoszą się do wyżej opisanej punktacji):
– Zaburzenia lękowe **** (np. przewlekły lęk, fobie, OCD, niepokój)
– Zaburzenia uwagi **** (np. ADHD, ADD)
– Przewlekłe cierpienie – w rozumieniu psychologicznym ****
– Uzależnienia chemiczne i behawioralne *** (jako metoda wspomagająca)
– Zaburzenia nastroju ** (np. depresja, choroba afektywna dwubiegunowa)
– Powikłania silnego stresu ** (np. PTSD, ASD)
– Zaburzenia odżywiania * (bulimia, anoreksja)
Jesteśmy także przygotowani, aby w razie potrzeby podjąć się pracy z innymi zaburzeniami i problemami. O szerszym zastosowaniu klinicznym Biofeedback i Neurofeedback można przeczytać klikając tutaj.

Należy pamiętać, że niższa ocena skuteczności nie musi oznaczać, że terapia Biofeedback nie jest pomocna. W pewnych przypadkach niższe ocena wynika głównie z faktu, że istotne badanie nie zostało jeszcze przeprowadzone (na dużej grupie). W innych przypadkach niższa ocena oznacza, że badanie jest oparte na małej grupie badawczej a w jeszcze innych nie zostały uwzględnione różnice indywidualne. Ludzie nie są jednakowi, co utrudnia niekiedy uzyskanie istotności statystycznej w badaniach. Jeśli pacjent z różnych powodów nie może lub nie chce przyjmować leków lub korzystać z innych metod leczenia ocena “prawdopodobnie skuteczna” może być rozsądnym wyborem.